© Copyright: design by   Carmen Ezgeta

Mrtvacnica najbjednijih

pjesma je objavljena u prvoj zbirci pjesama "Lirika" 1931.

Pjesma je izlozena u Zavodu za anatomiju "Drago Perovic" Medicinskog fakulteta Sveucilista u Zagrebu, Hrvatska

Dobrisa Cesaric

(1902 - 1980)

                                      

                       art:     Dimitrije Popovic       —         Glave            [ Hrvatska — Croatia ]

                                         (1951)                                              (1978)

                           (akademski slikar - Academic Painter

                                                     &

kipar, likovni kriticar, filozof i pisac - sculptor, art critic philosopher and writer)

[ Dobrisa Cesaric ]

Back     Next

| PAGE 1 (Poezija - Poetry) |  PAGE 2 (Poezija - Poetry) | PAGE 3 (Poezija - Poetry) | PAGE 4 (Poezija - Poetry) |

| PAGE 5 (Poezija - Poetry) | PAGE 6 (Poezija - Poetry) | PAGE 7 (Poezija - Poetry) |

| Index: A - I (Poezija - Poetry) |  Index: J - Q (Poezija - Poetry) |  Index: R - Z (Poezija - Poetry) |

|  Poets & Poems  - pjesnici i pjesme   [ abecedni popis pjesnika (djelomican popis) ] |

|  o smrti (...i zivotu...) - about death (...and life...)   [ 01.11. - 02.11. ] (poezija - poetry) |

|  Please Sign My GuestBook |  View My Old GuestBook |

|  Carmen Ezgeta  (ponesto o meni - something about me) |

|  Hrvatska - Croatia | Dan doktora — Doctor's Day |

|  Sto je novo...?! - What's New...?! |  Logo |  Home |  Exit |

www.EZGETA.com — since 1998

Ezgeta.com je osobna visejezicna stranica poezije, umjetnosti, muzike, humora i misli...
Ezgeta.com is a Croatian multilingual personal site with poetry, art, music, humor and nice things...
Images, web content & design ©   carmen ezgeta
All Rights Reserved
 

                                                               U bijelo okrecenoj sobi
                                                         Stoje dva duga drvena stola.                                                                                        Svakoga dana nove im goste
                                           Dovezu mrtvacka kola.

                               Sluzavke, umrle u bijedi,
                             Il sijede ispacene pralje,
                                 Kojima ukocene ruke
                             Ne mogu vise prati dalje,
                         I koje — uzevsi im ruho —
                                 Uboznica amo salje.

                       Bludnice, koje pohotne ruke
                       Nikada vise nece da dirnu,
         Sto poslije sviju budnih, bludnih noci
                     Udjose u jednu posve mirnu.

                               Il stigne ovamo kaznjenik
                             Kojeg je zandar presto da vodi,
                                           Il napuhnuti utopljenik
                                             Kojemu ime nesta u vodi,
                                                 Il skitnjom izmucene skitnice,
                                               Vjecito gonjene do mitnice,
                             Sto prodjose kroz ovaj zivot bosi,
                             Sa sijenom tudjih sjenika u kosi.

                             Svi oni amo jednom dodju,
                                 Zbiti u lijesove proste,
                               I zauzmu svoje mjesto na stolu
                             Sto vjecno ocekuje goste.

                                                 Zive su ih gonili i gnjeli,
                                                   Nozem su ih rasparali mrtve —
                                                       Ti, sto zrtve za zivot bjehu,
                                                       Ostase i poslije smrti zrtve.

Stanovahu na kraju grada,
     U prljavome kvartu roblja,
         Pocivat ce na kraju groblja,
             Daleko od arkada.

               I kao sto je vise njih
         Imalo zajednicku sobu —
     Tako ce i sad vise njih
Nocivati u istom grobu.

_ _ _ _ _ _ _
_ _ _ _ _ _ _

U bijelo okrecenoj sobi
Stoje dva duga drvena stola.
Svakoga dana nove im goste
Dovezu mrtvacka kola...